De wereld lijkt een onontwarbare kluwen...

De zon gaat onder in het Avondland...

En donkere wolken pakken zich samen...

Het Zwarte Paard trekt zich terug in de rust van de herfstige weide...

Ze wacht tot de westenwind de wolken verdrijft...

Kijk: kleine organismen hechten zich aan de harde steen en overleven, helder als de zon...

Ze liggen onbeweeglijk in de golven...

Onaangeraakt door het getij...

Hier is niets en alles...

De weg lijkt onbegaanbaar maar spiegelt de hemel...

Leidt naar het baken...

En ook de vuurtorene wijst de weg...

Die is geplaveid met goud...

En duizendguldenkruid...

Geniet van de vruchten van de herfst...

En schuil bij elkaar...